Monday 20 September 2010

ಕಾಲದ ಮಹಿಮೆ

ಮರೆಯಾಗಿತ್ತು ಕಾಣಬೇಕೆಂಬ ದಶಕಗಳ ತುಡಿತ
ಆಕೆಯ ನಿನ್ನೆ ಕಂಡಾಗ
ನನ್ನ ನಾನೇ ಪ್ರಶ್ನಿಸುವಂತಿತ್ತು ಇವಳೇನಾ
ನನ್ನಂದಿನ ಮನದನ್ನೆ

ಮನಸು ಹೊರಡುತ್ತಿತ್ತು ಬಣ್ಣದ ತೇರಿನ ಮೆರವಣಿಗೆ
ಅವಳ ಜೊತೆ
ಕನಸು ಮೀಸಲಾಗಿತ್ತು ಕೇವಲ ಅವಳಿಗೆ
ಇಂದವಳು ಅಪರಿಚಿತೆ

ಹಂಚಿ ತಿಂದ ಅನ್ನ ಹಾಲ ಬಿಳುಪಿನ ಅವಳ ಬಣ್ಣ
ತೆಕ್ಕೆಯಲ್ಲಿ ಕರಗುತ್ತಿದ್ದಾಗಿನೆ ದೈವಿಕ ಸುಖ
ಅವಳನ್ನಗಲಿದಾಗ ಶೂನ್ಯವಾಗಿ ಕಂಡಿದ್ದ ಜಗತ್ತು
ಭ್ರಮೆಯೇ ಎಂಬ ಶಂಕೆ

2 comments:

ಅನಂತ್ ರಾಜ್ said...

ನಿಮ್ಮ ತಾಣಕ್ಕೆ ಮೊದಲ ಭೇಟಿ ಪ್ರಶಾ೦ತ್. ಉತ್ತಮವಾಗಿ ಬರೆಯುತ್ತೀರಿ. ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಮತ್ತಷ್ಟು ಆಳದಲ್ಲಿ ಇಳಿಸಿ..!
ಜಗತ್ತು ಭ್ರಮೆಯಲ್ಲ ಪ್ರಶಾ೦ತ್, ಭಾವಗಳು ಭ್ರಮೆ..ಏಕೆ೦ದರೆ ಅವು ಬದಲಾಗುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತವೆ.

ಶುಭಾಶಯಗಳು
ಅನ೦ತ್

PrashanthKannadaBlog said...

ಧನ್ಯವಾದಗಳು ಅನಂತ್ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಕ್ಕೆ. ಬದಲಾವಣೆ ಜಗದ ನಿಯಮವಲ್ಲವೇ.

About Me

My photo
ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಪ್ರೀತಿಗಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಗೋಸ್ಕರ ಬದುಕುತ್ತಿರುವ ನಿರುಪದ್ರವಿ ಮಾನವ ಪ್ರಾಣಿ