ನಾನು ಯಾಕೆ ಬರೆಯುತ್ತೇನೆ ೨

ಎಲ್ಲ ಓದಲಿ ಎಂದು ನಾನು ಬರೆಯುವುದಿಲ್ಲ. ಬರೆಯುವುದು ನನ್ನ ಅನಿವಾರ್ಯ ಆಗಿದೆ. ನೆನಪು, ವಿರಹ ವೇದನೆಯನ್ನು ಹಿಡಿತದಲ್ಲಿಟ್ಟು ಕೊಳ್ಳಲು ಸಹಕಾರಿಯಾಗಿದೆ. ಎಷ್ಟೋ ಸಲ ಮನಸ್ಸು ಕೇಳುತ್ತದೆ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ ಅಲ್ಲಿ ನರಳುತ್ತಿರುವಾಗ, ಮುದ್ದಿನ ಹೆಂಡತಿ ಕಾಯುತ್ತಿರುವಾಗ ಇಲ್ಲಿರುವುದಕ್ಕೆ ಏನು ಅರ್ಥ ಎಂದು. ಆದರೆ ಅನಿವಾರ್ಯತೆಗುಳು ಸರಳ ಜೀವನವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಈ ಕ್ಲಿಷ್ಟ ಜೀವನವನ್ನು ನಡೆಸುವಂತೆ ಮಾಡಿದೆ. ಈ ಮಾನಸಿಕ ತುಮುಲಗಳಿಂದ ಮುಕ್ತಿ ಪಡೆಯಲು ನಾನು ಬರೆಯುತ್ತೇನೆ. ಯಾರಾದರೂ ಓದಿ ಅವರ ನೋವನ್ನು ೨ ನಿಮಿಷ ಮರೆತರೆ ನನ್ನ ಬರವಣಿಗೆ ಸಾರ್ಥಕ.

ನಿನ್ನ ಒಲುಮೆ

ಜೀವನ ನಿನ್ನ ಒಲುಮೆಯ ಸಾಗರ
ನಿನ್ನೊಂದಿಗಿನ ಮಿಲನ ಶುಭ ಆಶೀರ್ವಾದ

ಯಾವುದೋ ತೇಲಿ ಬಂದ ಸುವಾಸನೆ
ನಿನ್ನ ಸವಿ ನೆನಪು ಹೊತ್ತು ತಂದಿದೆ
ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನ ಬಾಗಿಲು ಕೂಡಲೇ
ನಿನಗಾಗಿ ತೆರೆದಿದೆ

ನಿನ್ನ ಸುಮಧುರ ದನಿಯ ಮಧುರತೆಯಿಂದ
ಮ್ಯೆ ಮನ ನೆಂದು ಹೋಗಿದೆ
ನಿನ್ನೊಂದಿಗೆ ಕಳೆದ ರಸನಿಮಿಶಗಳ ಯೋಚನೆ
ತಂದಿದೆ ತುಟಿಯಂಚಿನಲ್ಲಿ ಮುಗುಳ್ನಗೆ

ಹುಚ್ಚು ಪ್ರೇಮ

ಯಾರೋ ಪ್ರೇಮಿ ಅನ್ನುತ್ತಾರೆ ಇನ್ಯಾರೋ ಹುಚ್ಚ ಅನ್ನುತ್ತಾರೆ
ಆದರೆ ಭೂಮಿಯ ಬಾಯಾರಿಕೆ ಮೋಡಕ್ಕೆ ಗೊತ್ತು
ನಾನು ನಿನ್ನಿಂದ ದೂರವಿಲ್ಲ ನೀನು ನನ್ನಿಂದ ದೂರ ಇಲ್ಲ
ಇದು ನನ್ನ ನಿನ್ನ ಹ್ರದಯಕ್ಕೇ ಗೊತ್ತು

ಪ್ರೇಮ ಒಂದು ಪವಿತ್ರವಾದ ಮಂತ್ರ
ಯಾವಾಗಲೋ ಕಬೀರ ಪ್ರೇಮಿ ಇನ್ಯಾವಗಲೋ ಮೀರಾ
ಇಲ್ಲರೂ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ ನನ್ನ ಕಣ್ಣಂಚಿನಲ್ಲಿ ನೀರಿದೆ
ಅದು ಮುತ್ತು ನೀನು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡರೆ ಇಲ್ಲ ಕೇವಲ ನೀರು

ಸಾಗರದಲ್ಲಿ ನೀರೆಷ್ಟಿದ್ದರೂ ಅದಕ್ಕೆ ಅಳಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ
ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದ ಮಂಜು ಭೂಮಿಗೆ ಉಳಿಯುವುದೆಲ್ಲ
ನಾನೆಲ್ಲರಿಗೆಷ್ಟು ಆತ್ಮೀಯನಾಗಿದ್ದರೂ ನೀನಿಲ್ಲದೆ ಕಳೆಯುವ
ಪ್ರತೀ ನಿಮಿಷ ಯುಗದಂತೆ ಕಳೆಯುವುದು

ಈ ನೆಲದಿಂದ ಆಕಾಶದವರೆಗೆ ಎರಡೇ ಅಧ್ಬುತ ವಿಷಯ
ಒಂದು ನಿನ್ನ ಮುಗ್ಧತೆ ಇನ್ನೊಂದು ನನ್ನ ಹುಚ್ಚು ಪ್ರೇಮ
ನಿನ್ನ ಹೆಸರಿನೊಂದಿಗೆ ಪ್ರತೀ ಕ್ಷಣ ಜೀವಿಸುತ್ತಿರುವ ನನಗೆ
ಅದರೊಂದಿಗೇ ಎಂದೆಂದೂ ಬಾಳುವ ಆಸೆ

ಪ್ರಿಯತಮೆ

ಮನದಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿಯಿರೆ ಈ ಪ್ರಪಂಚವೇ ಸ್ವರ್ಗವು
ಮನದಲ್ಲಿ ಪ್ರಿಯತಮೆಯಿರೆ ಜಗವೆಲ್ಲಾ ಮನೋಹರ

ಪ್ರೀತಿಗೇ ಪ್ರೀತಿ ಕಲಿಸಿದವಲು ನೀನು
ನಿನ್ನೊಂದು ಕುಡಿನೋಟದಿಂದ ಜೀವನ ಪಾವನ

ಹಂಸಕ್ಕೇ ನಡಿಗೆ ಕಲಿಸಿದವಳು ನೀನು
ನೀ ಕಣ್ಣೆತ್ತಿ ನೋಡಿದರೆ ಮಲ್ಲಿಗೆ ಮೊಗ್ಗೂ ನಾಚುವುದು

ನವಿಲೆಗೇ ನಾಟ್ಯ ಕಲಿಸಿದವಳು ನೀನು
ನಿನ್ನೊಂದು ಮುಗುಳ್ನಗೆಯಿಂದ ಮನ ಅಲ್ಲೋಲ ಕಲ್ಲೋಲ

ಇನ್ನೂ ನೆನಪಿದೆ

ಕದ್ದು ಮುಚ್ಚಿ ರಾತ್ರಿ ಹಗಲು
ರೋದಿಸುತ್ತಿದ್ದದ್ದಿನ್ನೂ ನೆನಪಿದೆ
ಇಂದಿಗೂ ಆ ನಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಯ ಯುಗದ ನೆನಪಿದೆ

ನಿನ್ನ ಸೆರಗಿನ ಕೊನೆ ಹಿಡಿದು ನಾನೆಳೆಯುತಿರೆ
ಅಂಗೈಯಲ್ಲಿ ಮುಖ ಮುಚ್ಚಿ ನೀ ನಾಚುತ್ತಿದ್ದದ್ದಿನ್ನೂ ನೆನಪಿದೆ
ಬಿರು ಬಿಸಿಲಿನಲ್ಲಿ ನನ್ನನ್ನು ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು
ಬರೆಗಾಲಲ್ಲಿ ನೀನು ಬರುತ್ತಿದ್ದದ್ದಿನ್ನೂ ನೆನಪಿದೆ

ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಿಕೊಂಡು ನಿನ್ನನ್ನು ನೀನು ಮರೆತು
ಎದೆ ತುಂಬಿ ಹಾಡುತ್ತಿದ್ದದ್ದಿನ್ನೂ ನೆನಪಿದೆ

ದೂರವಾಗಲೇ ಬೇಕಾದ ಆ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ
ನೀನತ್ತು ನನ್ನನಳಿಸಿ ಕಳಿಸಿದ್ದಿನ್ನೂ ನೆನಪಿದೆ