ವಿಚಿತ್ರ

ಎಲ್ಲಾ ಒಟ್ಟಿಗಿರಿ ಎಂದ ದೇವರು
ನಾವು ನಮ್ಮ ಮಧ್ಯೆ ಸರಹದ್ದು
ಹಾಕಿ ಕೊಂಡೆವು

ಚಂದ್ರನ ಮೇಲೆ ಅಡಿಯಿಟ್ಟು ಬಂದೆವು
ಆದರೆ ಪಕ್ಕದ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ ನಕ್ಕು
ಮಾತಾಡಲೊಲ್ಲೆವು

ಸುಂದರವಾದ ಮನೆಗಳನ್ನು ಕಟ್ಟಿ ಕೊಂಡು
ನಲಿದಾಡಿದೆವು ಆದರೆ ಮನಗಳಲ್ಲಿ
ವಿಷ ತುಂಬಿಸಿ ಕೊಂಡೆವು

ಹೇಳದೇ ಹೋದವಳಿಗೆ

ನೀ ನನ್ನ ತೊರೆದು ಹೋದದ್ದು ನಾ ತಪ್ಪೆನ್ನುತ್ತಿಲ್ಲ
ಕಾರಣ ಹೇಳಿ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರೆ ತಿದ್ದಿ ಕೊಳ್ಳಲು
ಅವಕಾಶವಾದರೂ ಸಿಗುತ್ತಿತ್ತು

ನಾ ಕೊಟ್ಟ ಕಾಣಿಕೆಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಮರಳಿಸಿದೆ.
ನಾ ನಿನಗೆ ತೋರಿಸಿದೆ ಪ್ರೀತಿ ನಿನಗಾಗಿ
ಕಟ್ಟಿದ ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ ಕನಸಗಳನ್ನು ಏನು ಮಾಡಿದೆ?

ಮರದ ಕೆಳಗೆ ಅಪ್ಪಿಕೊಂಡು ಕಣ್ಣೀರಾಗುತ್ತಿದ್ದಾಗ,
ಕೈ ಹಿಡಿದು ನಡೆಯತ್ತಿದ್ದಾಗು ಸಿಗುತ್ತಿದ್ದ
ನೆಮ್ಮದಿಯ ನೆನಪಾದರೂ ನಿನಗಿದೆಯಾ?

ತಪ್ಪು ನಿನ್ನದಲ್ಲ ಅದೆಲ್ಲಾ ನನ್ನದೇ
ಹಾಲಾಹಲವನ್ನು ಹಾಲೆಂದು ತಿಳಿದದ್ದು
ಮುಗ್ಢ ಮುಖ ನೋಡಿ ಮರುಳಾದದ್ದು

ನನ್ನವಳು

ನಿನ್ನೆ ರಾತ್ರಿ ಹುಣ್ಣಿಮೆಯಲ್ಲ
ಆದರೂ ನನ್ನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಬೆಳದಿಂಗಳಿತ್ತು
ಯಾಕೆಂದರ ಜೊತೆಗಿದ್ದೆಯಲ್ಲವೇ ನೀನು

ಮೊದಲ ಬಾರಿ ನಿನ್ನನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ
ನಿನ್ನಲ್ಲೆ ಸೇರಿಹೋದ ಮನಸ್ಸು ನೀ ನನ್ನ
ಜೊತೆ ಸೇರಿದರೂ ಮರಳಿ ಬರಲೊಲ್ಲದು

ಜೊತೆಗೆ ಸಾಗುವ ದಾರಿಯಲ್ಲೆಲ್ಲ ಹೂವಿರಲಾರದು
ಆದರೆ ಬಾಳ ದಾರಿಯ ಸಂಗಾತಿಯಾಗಿ ನೀನಿರೆ
ಚುಚ್ಚುವ ಮುಳ್ಳಿನ ನೋವೂ ನಲಿವಿನಂತೆ

ನಗು

ನಕ್ಕು ಬಿಡು ಗೆಳತಿ ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ
ಮನ ತುಂಬಿ ನಕ್ಕು ಬಿಡು
ಎಳೆಗರುವಿನ ಕೊರಳ ಗೆಜ್ಜೆಯ
ನಾದದಂತೊಮ್ಮೆ ಕಿಲಕಿಲನೆ
ನಕ್ಕುಬಿಡು

ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ನಾ
ಕಚಗುಳಿಯಿಟ್ಟಾಗ ನಕ್ಕಂತೊಮ್ಮೆ
ನಕ್ಕು ಬಿಡು
ಮಗು ಪುಟ್ಟ ಹೆಜ್ಜೆಯಿಟ್ಟಾಗ
ಖುಶಿಯಲ್ಲಿ ಅಮ್ಮ ನಕ್ಕಂತೊಮ್ಮೆ
ನಕ್ಕು ಬಿಡು

ಹಾಲುಗಲ್ಲದ ಹಸುಳೆ ಅಮ್ಮನ
ಎದೆ ಹಾಲು ಕುಡಿದು ನಗುವಂತೊಮ್ಮೆ
ನಕ್ಕು ಬಿಡು
ನಿನ್ನ ನಿಷ್ಕಲ್ಮಶ ನಗುವ
ಕಂಡು ನಾ ನನ್ನೇ ಮರೆವಂತೊಮ್ಮೆ
ನಕ್ಕು ಬಿಡು.

ಲೋಕದ ನಿಯಮ

ಈ ಲೋಕದ ನಿಯಮವೇ ಹೀಗೆ
ಆಸರೆ ಬೇಕಾದಾಗ ಆದರಿಸುವರಿಲ್ಲ
ಬೇಡವಾಗಿದಾಗ ಬಂದು ಕೇಳುವರೆಲ್ಲಾ

ಬಾಯಾರಿದವನಿಗೆ ತೊಟ್ಟು ನೀರು ಕೊಡುವರಿಲ್ಲ
ಬೇಡವಾಗಿದ್ದಾಗ ಕರೆದು ಕೊಡುವರು ಹಾಲು ಬೆಲ್ಲ
ಕಸದ ತೊಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿನ ಅನ್ನ ತಿನ್ನುವುದನ್ನು ಕಂಡರು
ಕಾಣದಂತೆ ಸಾಗುವ ನಾವು ಜಾಣ ಕುರುಡರು

ಒಂದು ತೊಟ್ಟು ಪ್ರೀತಿಗಾಗಿ ಹಾತೊರೆಯುತ್ತಿದ್ದಾಗ
ದ್ವೇಷಿಸುವವರೆ ಸುತ್ತ ಮುತ್ತ ನಮ್ಮನ್ನೆಲ್ಲರಾಗ
ಅದೇ ನಮಗೇನಾದರು ಇನ್ನೊಬ್ಬರಿಂದ ಬೇಕಾದರೆ
ಮೂರೂ ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗಿ ನಿಲ್ಲುವೆವರೆದುರು

ನಿರೀಕ್ಷೆ

ನಿನ್ನ ದನಿ ಕೇಳಲು ಕಾದಿರುವೆ ಓ ಅಪರಿಚಿತಳೆ
ನೀನಲ್ಲಿ ನಾನಿಲ್ಲಿ ಕಳೆಯುತ್ತಿರುವೆವು ಅರ್ಥವಿಲ್ಲದ ಬಾಳು
ಭೋರ್ಗೆರುಯುತಿದೆ ಮನದಾಳದಲ್ಲಿ ಅಳಲು
ನಿಲ್ಲುವುದದು ಒಮ್ಮೆ ನೀ ನುಡಿಸೆ ಕೊಳಲು
ಕಾಡುತಿದೆ ಒಳಗೆ ಹೊರಗೆ ಕವಿದ ಕತ್ತಲು
ಓಡಿಸುವುದದ ನಿನ್ನ ನಗೆಯ ಬೆಳದಿಂಗಳು

ನಿಲುಕದ ತಾರೆಯ ಆಸೆಯಲ್ಲಿ ಚಡಪಡಿಸುತಿರೆ
ಸಂತ್ಯೆಸಲೊಂದು ಮಿಂಚು ಹುಳ ಬಂದೀತೇ
ಮನ ಬಿರುಗಾಳಿಗೆ ಸಿಲುಕಿದ ಹಾಯಿದೋಣಿ
ಜೀವ ಉಳಿಸಿ ದಡ ಸೇರಿಸುವರಾರು ಕಾಣೆ