ನನ್ನ ಬಾಳ ನೆಮ್ಮದಿಗೆ ಕಿಚ್ಚನಿಟ್ಟು
ಸುಖವ ಕಸಿದು ಕೊಂಡ ನೀನು
ನನ್ನ ಸಮಾಧಿಯ ಮೇಲೆ
ಅರಮನೆ ಕಟ್ಟಿ ಸುಖವಾಗಿರು
ನನ್ನ ಕನಸುಗಳ ನುಚ್ಚುನೂರು ಮಾಡಿ
ಜೊತೆಯಾಗಿ ಬದುಕುವ ಆಸೆಗೆ
ತಣ್ಣೀರೆರಚಿದ ನೀನು ಬರಿದಾಗಿಸಿದೆ
ಎದೆನೆಲವ ಪ್ರೀತಿ ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ಬೆಳೆಯದಂತೆ
ಲಲನೆಯರು ಸುತ್ತಮುತ್ತ ಸೇರಿ
ಕೂಡುವ ಕಳೆಯುವ ಆಟಕೆ ಬರುವಂತೆ
ಪ್ರೇರೇಪಿಸೆ ಅವರ ಕಡೆಗಣಿಸಿ
ಷಂಡನೆಂಬ ಬಿರುದು ಬರುವಂತೆ ಮಾಡಿದೆ ನೀನು
3 comments:
channagide.. yako odi tumba manasige novagutide:-(
ನೋವನ್ನು ಕವನದಲ್ಲಿ ಮರೆಯುವ ಪ್ರಯತ್ನ. ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಕ್ಕೆ ನಮನ
Hi Prashanth,
Its not easy to forget the pain.it will take our life time:-(
Post a Comment